Liever bekend dan onbekend?

“Sommige mensen hebben liever bekende problemen dan nieuwe, onbekende mogelijkheden.” – Omdenken

We zijn rare wezens, wij mensen.

We klagen over wilde zwijnen die te dicht bij onze dorpen komen.
Over vossen die kippen pakken.
Over dassen die tunnels onder onze wegen graven alsof ze geen idee hebben van asfaltbeleid.

En toch…
Als iemand zegt: “Wat als we samen zouden kunnen leven met die dieren?”
dan wordt het stil.

Want samenleven betekent ook: iets anders doen. Anders denken. Anders voelen.
En dat is… spannend.

De meeuw die je kent

Een meeuw die af en toe je vuilniszak opentrekt?
Vervelend. Maar je kent het.
Je weet waar de zak staat. Je weet waar de schade en troep is.
Je kunt er boos op worden, mopperen op het systeem, en het weekend afsluiten met een gevoel van controle. Of tenminste: herkenning.

De steenmarter die je nog niet begrijpt

Maar een onbekende mogelijkheid?
Zoals:
🐾 Educatie die niet alleen gaat over mensen, maar ook over andere wilde dieren.
🐾 Het leren herkennen van wild gedrag – niet als dreiging, maar als uitnodiging.
🐾 Een samenleving waarin niet alleen wij ‘burgerrechten’ hebben, maar ook wilde dieren bepaalde rechten (welke?) kunnen hebben.

Ja… dat is eng.
Dat is ongrijpbaar.
Dat vraagt iets van ons waar we niet voor zijn opgeleid: afleren.

Samen leren leven

Want samen leren leven met wilde dieren vraagt niet om een handleiding.
Het vraagt om luisteren.
Om verhalen.
Om het ongemak toelaten zónder meteen te willen oplossen.

En dat is precies wat centraal staat bij Bear at Work Academy.

Ruimte maken voor het onbekende.
Niet met antwoorden, maar met echte, eerlijke vragen.
Niet met oplossingen, maar met verhalen die je net even anders laten kijken.
Soms wild. Soms zacht. Soms grappig. Altijd echt.

Je hoeft het nog niet te weten

Misschien voel je nu wat weerstand.
Of juist nieuwsgierigheid.
Misschien denk je: “Ja maar hoe dan?”
Of: “Leuk idee, maar in de praktijk…”

Perfect. Dat is waar het begint.
Niet bij weten. Maar bij durven denken:

Wat als ik dat bekende probleem niet meer blijf herhalen?
Wat als ik een onbekende mogelijkheid verken – samen met anderen?

En weet je?
Ik heb daar ook gestaan.

Ik wist allang dat wilde dieren ertoe doen.
Niet alleen als soort, als getal in een populatiemodel, maar als individuen.
Dieren die iets teweegbrengen — bij mensen, in beleid, in emoties, in gedrag.
Die ons dwingen om te reageren. Die ons uitdagen om keuzes te maken.

Maar hoe je daarmee werkt, laat staan mee te nemen in wetenschappelijk onderzoek…
Hoe je hen serieus neemt zonder hen te vermenselijken (een weerwoord dat ik zó vaak hoorde)…
Dat wist ik ook niet meteen.

Dat heb ik moeten leren. Door jaren van onderzoek. Door gesprekken, twijfel, veldwerk en vallen-en-opstaan.
En ik leer nog steeds.

Wat ik wél weet: het kan.
Zonder zoetsappigheid. Zonder sentiment.
Gewoon: door écht te kijken. En te luisteren. Naar hen. En naar jezelf.

Vraag

Wat als jij vandaag een andere vraag stelt dan gisteren?

Bijvoorbeeld deze:
👉 “Hoe kan ik zó leven dat er ook ruimte is voor wilde dieren?”

De rest volgt vanzelf.

En zo niet? Dan heb je tenminste een goed verhaal.
Misschien zelfs eentje over een beer (mijn favoriet nog steeds 😉 )
Of een bij. Of een spin. Of jouw favoriete dier!